Rómbrævið 2.17 – 3.9, Hebrearin

Rómbrævið kap.2:17-3:9 Hebrearin Atgongd til sannleikan: ( Rom 2.17-20) v.17 Tú kallar teg Jøda. Fáur var so bundin at gomlum siðum, sum Paulus ápostul. Hann kallar seg ikki bara fyri Jøda, men: “Eg eri umskorin áttanda dagin, eri av tjóð Ísraels, av ætt Benjamins, Hebreari av Hebrearum, eftir lógini Fariseari.” (Fil.3.5, Php 3:5). Og tá …

Continue reading ‘Rómbrævið 2.17 – 3.9, Hebrearin’ »

Rómbrævið 3.9-19. Eingin rættvísur er

Rómbrævið 3.10-19 Eingin rættvísur Í hesum skriftbroti lesa vit hvussu ræðuliga djúpt syndafallið var. Tað verður lýst við 14 sterkum lýsingum. Allar hesar lýsingar er frá GT. (Sálm 5.9, 10.7, 14.1-3, 53.1-3, 140.3, Orð.1.16, Præd.7.20, Es. 59.7-8). Hendan ketulýsing lærir okkum, bæði heidningar og Jødarnar, sum hava skriftina (Róm.3.2), hvat menniskja er innast inni, av …

Continue reading ‘Rómbrævið 3.9-19. Eingin rættvísur er’ »

Rómbrævið 1.18-32, Heidningurin

Rómbrævið 1.18-32 Heidningurin v.18 Vreiði Guds opinberað av Himli v.18 Gud leiðir okkum inn í rættarsal Sín, har rættvísi Guds verður opinberað. Ikki fyrrenn menniskja veit, at tað er ein syndari, kann tað seta prís uppá stóru frelsu Guds í Kristi Jesusi. Paulus fylgdi grundreglum Bíbliunnar: 1). Fyrst lóg og fordøming, 2). Síðani náði og …

Continue reading ‘Rómbrævið 1.18-32, Heidningurin’ »